مشق عشق
ورق زده است در این شعر عشق دفتر را
گلاب می کند این عشق هر چه جوهر را
و واژه واژه ی این شعر عطر می گیرد
که در مدینه ببویم گلاب قمصر را
از این گلاب کمی محتشم به کاشان برد
که تا از آن بدهد شاعران دیگر را
نسیم می بردم با خودش مرا هر سو
که جستجو بکنم خانه ی پیمبر را
بیابمش اگر از باد جستجو کنمش
دوباره بو کنم آن خانه ی معطر را
شمیم بوی خوش گل نشانی آن است
که تا بیابمش آن ساحت منور را
به خانه ای برساند مرا که در بزنم
و جبرئیل ملک باز می کند در را
و خانه خانه ی طاها و آل یاسین است
که جبرئیل در آن مژده داد کوثر را
درست آمدم اینجاست گنبد سبزش
ببین نشانی محراب و نور و منبر را
نگاه کردم اگر سوی گنبد سبزش
سپرده ام به در آستان او سر را
تمام شعر مرا گریه کرد خودکارم
از ابتدای غزل تا بیت آخر را
- فهیمه مجیدی